W osobie tytułowej bohaterki utworu  Zapolska stworzyła typ sceniczny, mający swe żywe odbicie w rzeczywistości .W ten sposób do języka polskiego weszło pojęcie dulszczyzna - na określenie kołtunerii - moralno-obyczajowej i mieszczańskiej obłudy. Nazwisko Dulska stało się synonimem zakłamania i podwójnych standardów moralnych.

Twórcy audycji zwrócili uwagę na aktualność sztuki . Okazuje się, że dzisiejsza moralność wielu ludzi jest podobna do moralności z początku XX wieku.

W wielu współczesnych sytuacjach życiowych mają też  zastosowanie skrzydlate słowa  dramatu:

• Wiesz! Zbyszko znów poszedł na lumpkę.
• Nie ma czarnej kawy w tym zakładzie?
• E! człowiek jest zwierzęciem towarzyskim. Musi od czasu do czasu myśl wymienić.
• Iść prosto — nie oglądać się. Pamiętać: skromność — skarb dziewczęcia.
• Dla kobiety nie ma jak dom. Ja zawsze to powtarzam
• Na to mamy cztery ściany i sufit, aby brudy swoje prać w domu i aby nikt o nich nie wiedział.
• A niech was wszyscy diabli!!!
• Być Dulskim — to katastrofa

Organizatorzy :

Zespół Przedmiotowy Języka Polskiego